In september 2014 werd Ingeborg aangereden op de fiets door een auto. Haar hoofd klapte hard op het wegdek en plotsklaps was haar leven anders. Kort samengevat bleek zij een hersenkneuzing te hebben. Na 10 dagen ziekenhuis, 10 dagen revalidatiecentrum en een half jaar keihard knokken voor haar gezondheid in een revalidatiecentrum kwam zij erachter dat die klap blijvende gevolgen had. Ze kampt met de gevolgen van niet aangeboren hersenletsel (NAH). Samen met een coach leerde zij dat ze het werkende leven gedag moest zeggen. Maar Ingeborg zou Ingeborg niet zijn als ze niet bij de pakken neer ging zitten. Ze heeft sport opgepakt, doet vrijwilligerswerk en neemt de zorg voor haar gezin op zich.
Dat Ingeborg meer is dan haar aandoening moge duidelijk wezen! Ze is een goedlachse, optimistische sportliefhebber die een uitdaging niet uit de weg gaat. Het liefste, het allerliefste kruipt ze door dikke lagen modder. Haar sport is Obstacle racing. We stellen haar graag even voor!
welke sport mogen we je ’s nachts wakker maken?
Obstacle running met heel veel modder!
Wat vind je zo mooi aan sport?
Poeh.. het saamhorigheidsgevoel, gezelligheid en het plezier dat ik eraan beleef. Ik vind het heerlijk om te bewegen. Het geeft me een goed gevoel. En t zorgt dat ik niet op de bank blijf hangen
Met welke uitdaging (beperking) sport jij?
Ik heb een niet aangeboren hersenletsel. Met sporten zelf heb ik eigenlijk geen beperking. Bij mij komt het aan het eind en na t sporten. Mijn beperkingen zijn vooral cognitief. Sterk verminderde energie, concentratie is slecht, bij vermoeidheid ga ik langzamer, langzamer lopen, praten en heb ik woordvindingsproblemen. Ga ik te ver over mijn grens en wil ik dat een dag of 3 volhouden, dan word ik ziek (uit zich in duizeligheid, misselijkheid, overgeven, heel erg zweten) Dit kan zo’n 2 uur aanhouden) en moet ik minstens 2 dagen bijkomen. Een run is extra vermoeiend omdat ik de geluid en bewegingsprikkels niet kan filteren. Alles komt binnen. Ben ik heel moe, dan trekt mijn mond ook iets scheef…
Wat is het grootste vooroordeel dat mensen over je hebben?
Het grootste vooroordeel is dat je over het algemeen niets aan mij ziet. Dat ik best veel sport, maar bv niet kan werken. Waarom ik in zo’n intensieve sport doe, terwijl ik weet dat ik daarna zo bij moet komen. Welke opmerking heb jij nu te vaak gehoord? Kan jij dat?? En waarom doe je het? Waarom doe je een run als je weet dat je er zolang van bij moet komen.
Waarom ben je lid geworden van het team?
Omdat het voor mij werkt als een stukje acceptatie. Ik ben niet 100% gezond en hoef me niet te meten aan anderen. Ik heb een beperking en moet leren wat kan binnen mijn grenzen. Wat is jouw motivatie om sport toegankelijk te maken voor iedereen? Omdat ik weet hoe goed het voor je is om te sporten. Met wat voor beperking dan ook! Wat zou jij iedereen met een beperking mee willen geven over sport? Probeer het, kijk wat kan en ga de uitdaging uit wat mogelijk is binnen jouw grenzen.
Wat zou jij mensen willen meegeven over mensen met beperking/chronsiche ziekte?
Beoordeel niet op de buitenkant, kijk verder… zie wat sport met ons doet.
Wat is jouw motto/favoriete quote/levensvisie? Euh… dat zijn er wel meer.. You can see me struggle, but you never see me give up. Live your life to the best. Haal eruit wat erin zit en laat je nooit door iemand zeggen dat je iets niet kan[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1574347474176{background-color: #dd3333 !important;}”][vc_column][vc_column_text]
Samen staan we sterk!
Yes! Dutch Adaptives heeft als missie sport toegankelijk te maken voor iedereen. Dat doen we door als één team sterk te staan en onze boodschap uit te dragen. Ben jij het eens met onze boodschap? Heb je een beperking of Chronische ziekte? Dan nodigen we je graag uit samen sterk te staan!
Word lid van ons team
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]